Terminologia w rachunku kosztów
W tym artykule przedstawiono kluczowe terminy używane w rachunku kosztów.
Kluczowe terminy
Poniższa tabela zawiera definicje kluczowych terminów w rachunku kosztów.
| Termin | Definicja |
|---|---|
| Klucz alokacji | Klucz alokacji jest podstawowym parametrem w alokacji kosztów. Typowo, jest to wartość liczbowa, na przykład liczba zajmowanych metrów kwadratowych, pracowników czy roboczogodzin. Na przykład, dwa działy zatrudniające odpowiednio 20 i 10 pracowników wspólnie pokrywają koszty wyżywienia na stołówce. Podział kosztów pomiędzy działami odbywa się na .podstawie klucza alokacji, który odpowiada liczbie pracowników. Dwie trzecie kosztów jest alokowanych do pierwszego działu, a jedna trzecia do drugiego. |
| Źródło alokacji | Źródeła alokacji określają, które typy kosztów mają być alokowane. Alokacje definiuje się w tabelach źródeł i celów alokacji. Każda alokacja obejmuje źródło oraz co najmniej jeden cel alokacji. Na przykład, wszystkie koszty, dla których jako źródło określono typ koszty ogrzewania, można zaalokować do trzech celów takich jak centra kosztów warsztatu, produkcji, sprzedaży. |
| Cel alokacji | Poprzez cele alokacji wskazuje się, gdzie zostaną zalakowane koszty. Alokacje definiuje się w tabelach źródeł i celów alokacji. Każda alokacja obejmuje źródło oraz co najmniej jeden cel alokacji. Na przykład, wszystkie koszty, dla których jako źródło określono typ koszty ogrzewania, można zaalokować do trzech celów takich jak centra kosztów warsztatu, produkcji, sprzedaży. |
| Rachunek kosztów | W rachunku kosztów, są rejestrowane rzeczywiste koszty operacji, procesów, działów lub produktów. Te koszty są alokowane do centrum kosztów i obiektów kosztów przy pomocy metod alokacji kosztu. Statystyki i raporty dotyczące kosztów takie jak arkusz podziału kosztów i analiza rachunku wyników ułatwiają kierownikom podejmowanie decyzji oraz obniżenie kosztów. Rachunek kosztów pozwala na odczyt danych z księgi głównej, ale działa niezależnie. Dlatego transakcje księgowane w rachunku kosztów nie mają wpływu na dane w księdze głównej. |
| Typ kosztu | Plan typów kosztu jest podobny pełni tę samą funkcję co plan kont księgi głównej. Często mają podobną strukturę. Dlatego można przenieść plan kont księgi głównej do planu typów kosztu, a następnie tylko go zmodyfikować. Można również utworzyć plan typów kosztu od podstaw. |
| Centa kosztów | Centra kosztów to z reguły działy lub centra zysków odpowiedzialne za koszty i przychody. Centra kosztów można zsynchronizować z wymiarami w księdze głównej. Można również dodawać nowe centra kosztów i definiować ich sortowanie według sum częściowych. |
| Obiekty kosztów | Obiekty kosztów to produkty, grupy produktów lub usługi firmy, gotowe towary firmy, dla których na końcu są wykazywane koszty. Obiekty kosztów można zsynchronizować z wymiarami w księdze głównej. Można również dodawać nowe obiekty kosztów i definiować ich sortowanie według sum częściowych. |
| Alokacja koszt | Alokacja kosztu jest procesem polegającym na przypisaniu kosztów do centrum kosztu lub obiektu kosztów. Na przykład, wynagrodzenie kierowcy ciężarówki przypisanej do działu sprzedaży jest alokowane do centrum kosztów „dział sprzedaży”. Nie ma konieczności alokacji wynagrodzenia do innych centrów kosztów. Innym przykładem jest alokacja kosztu drogiego systemu komputerowego do produktów firmy korzystającej z tego systemu. |
| Dynamiczna alokacja | Dynamiczna alokacja zależy od zmiennej podstawy alokacji na przykład liczby pracowników w dziale, przychodów ze sprzedaży projektu w określonym czasie. W aplikacji istnieje dziewięć predefiniowanych dynamicznych podstaw alokacji, które użytkownicy mogą definiować przy pomocy pięciu filtrów. |
| Koszt bezpośredni | Koszty bezpośrednie to koszty, które można bezpośrednio alokować do obiektów kosztów, na przykład, zakup materiałów dla specyficznych produktów. |
| Stały koszt | Stałe koszty to koszty, które nie zależą od ilości towarów i usług wytwarzanych w firmie. Należy je analizować raczej w odniesieniu do kryteriów czasowych tak jak na przykład wynagrodzenia, które są płatne miesięcznie. Natomiast, koszty zmienne zależą od wyprodukowanej ilości. |
| Koszt pośredni | IKosztów pośrednich nie można bezpośrednio przypisać do obiektów kosztów takich jak określona funkcja lub produkt. Koszty pośrednie mogą być stałe lub zmienne. Do kosztów pośrednich zalicza się podatki, administrację, pracowników, ochronę, czyli tak zwane koszty narzutów. |
| Poziom | Poziom określa kolejność alokacji. Poziom może być liczbą od 1 do 99. Alokacje są księgowane według kolejności poziomów. Na przykład, zgodnie z poziomem administracja zostanie najpierw zaalokowana do warsztatu zanim warsztat zostanie zaalokowany do pojazdu i produkcji. |
| Statyczna alokacja | Metoda statycznej alokacji opiera się na zestawie stałych wartości (np. zużyta powierzchnia kwadratowa) lub ustalonym współczynniku alokacji , na przykład 5:2:4. |
| Koszty operacyjne | Koszty operacyjne to cykliczne wydatki związane z działaniem firmy, urządzenia lub komponentu. |
| Koszty narzutów | Koszty narzutów dotyczą stałych wydatków związanych z działalnością firmy. Są to wszystkie koszty uwzględniane w rachunku wyników z wyjątkiem bezpośrednich kosztów pracy, materiałów i wydatków. Koszty narzutów obejmują opłaty związane z usługami księgowymi, koszty reklamy, amortyzację, ubezpieczenia, odsetki, opłaty za usługi prawne, wynajem, naprawy, koszty dostaw, podatki, opłaty telefoniczne, koszty podróży służbowych i koszty urządzeń. |
| Progresywny koszt zmienny | Progresywne koszty zmienne to koszty podlegające znaczącym zmianom w danym okresie czasu ze względu na konieczność dokonania dużych zakupów w danym momencie. Na przykład, pracownik może wyprodukować 100 stołów miesięcznie. Wynagrodzenie pracownika jest stałe dla zakresu od 1 do 100 wyprodukowanych stołów. Jeśli firma chce wyprodukować 110 stołów, powinna zatrudniać dwóch pracowników. W związku z tym koszt się podwoi. |
| Udział | Część alokowana pomiędzy centra kosztów i obiekty kosztów. |
| Stała waga | Koszty są alokowane zgodnie z kluczami alokacji, które można modyfikować w zależności od mnożnika. Na przykład, dwa działy zatrudniające odpowiednio 20 i 10 pracowników wspólnie pokrywają koszty wyżywienia na stołówce. Podział kosztów pomiędzy działami odbywa się na .podstawie klucza alokacji, który odpowiada liczbie pracowników korzystających z kantyny. W przypadku pierwszego działu, tylko 5 pracowników je posiłki w kantynie, i dlatego mnożnik dla tego działu wynosi 0,25. Podstawa alokacji to zatem 20 x 0,2 5= 5. Łączna liczba pracowników korzystających z kantyny to 15. Jedna trzecia kosztów jest alokowana do pierwszego działu a dwie trzecie kosztów do drugiego działu. |
| Koszty zmienne | Koszty zmienne to wydatki, które zależą proporcjonalnie od działalności firmy. Koszty zmienne to suma kosztów krańcowych wszystkich wyprodukowanych zapasów. Koszty stałe i koszty zmienne to dwa komponenty całego kosztu. |
| Wariant | Wariant to opcjonalna, definiowana przez użytkownika etykieta wykorzystywana w alokacjach. Etykieta umożliwia filtrowanie grup alokacji. |
Zobacz też
Rachunek kosztów
Księgowanie kosztów
Praca z Business Central