Najlepsze praktyki konfiguracji: Metoda wyceny
Metoda wyceny w kartotece zapasu określa zasady dotyczące rejestracji przepływu kosztu zapasu oraz kapitalizacji kwot rzeczywistych i planowanych, a także ich wykorzystania w kalkulacji kosztu.
Wybór odpowiedniej metody wyceny zgodnie z typem zapasu i środowiskiem biznesowym jest ważny dla zapewnienia ekonomicznych poziomów zapasów.
W poniższej tabeli zamieszczono najlepsze praktyki dotyczące konfiguracji pola Metoda wyceny. Dodatkowe informacje zamieszczono w artykule Szczegóły projektu: Metody wyceny.
| Opcja ustawień | Najlepsze praktyki | Komentarz |
|---|---|---|
| FIFO | Opcji należy użyć w sytuacji, gdy koszt produktu jest stały. Opcję należy zastosować w przypadku zapasów o ograniczonym okresie trwałości, ponieważ najstarsze towary należy sprzedać przed upływem ich terminu przydatności. |
Koszt jednostkowy zapasu jest wartością rzeczywistą dowolnego przyjęcia zapasu, wybraną przy użyciu reguły FIFO. Wycena zapasów odbywa się przy założeniu, że najpierw sprzedaje się te zapasy, które jako pierwsze zostały przyjęte w magazynie. Uwaga: Wzrost cen powoduje wyświetlanie większej wartości w bilansie. Oznacza to wzrost pasywów podatkowych, ale również poprawę wyników kredytowych i możliwości pożyczki gotówkowej. |
| LIFO | Opcję należy wybrać w sytuacji, gdy poziomy zapasów są stale utrzymywane i zwiększane w danym okresie czasu. | Koszt jednostkowy zapasu jest rzeczywistą wartością dowolnego przyjęcia zapasu, wybranego według reguły LIFO. Wycena zapasów odbywa się przy założeniu, że jako pierwsze sprzedaje się te zapasy, które jako ostatnie zostały przyjęte w magazynie. Uwaga: Jeśli rosną ceny, wartość na rachunku wyników maleje. Oznacza to spadek pasywów podatkowych, ale również mniejsze możliwości uzyskania pożyczki gotówkowej. Ważne: Niedozwolona w wielu krajach/regionach, ponieważ może zostać wykorzystana do zmniejszenia zysku. |
| Średnia | Opcji należy użyć, jeśli koszt produktu jest niestabilny. Opcji należy użyć w przypadku zapasów takich jak chemikalia, które są składowane w stosach lub mieszane i trudno je rozróżnić. |
Koszt jednostkowy jest obliczany jako średni koszt jednostkowy w każdym momencie czasu po dokonaniu zakupu. Wycena zapasów odbywa się przy założeniu, że wszystkie zapasy na stanie są sprzedawane jednocześnie. |
| Specjalna | Opcji należy użyć w produkcji lub w handlu zapasami z wysokimi kosztami jednostkowymi, które można łatwo zidentyfikować. Można wykorzystać dla zapasów podlegających regulacjom. Opcję należy zastosować dla zapasów z numerami seryjnymi. |
Koszt jednostkowy zapasu jest dokładnym kosztem przyjęcia danej jednostki. |
| Ewidencyjna | Opcji należy użyć, jeśli kontrola kosztów jest krytyczna. Można jej użyć w powtarzalnej produkcji, aby określić wartość bezpośredniego kosztu materiałów, bezpośredniej robocizny i narzutu produkcyjnego. Opcję należy zastosować tam, gdzie do utrzymania standardów wymagana jest dyscyplina i personel. |
Koszt jednostkowy jest kalkulowany domyślnie na podstawie wyceny. Gdy koszt rzeczywisty zostaje zrealizowany później, cena ewidencyjna musi zostać skorygowana do kosztu rzeczywistego poprzez odchylenie wartości. |
Zobacz też
Szczegóły projektu: Metody wyceny
Szczegóły projektu: Wycena zapasów
Konfigurowanie skomplikowanych obszarów aplikacji w oparciu o najlepsze praktyki
Praca z Business Central